நான் அத்தையின் மாமியார் மாமனார் குழந்தைகளுடன் பக்கத்து ஊரு கோவிலுக்கு போக நான் கதவை அடைத்து விட்டு சமையல் கட்டுக்கு போக, அத்தை எனக்கு டிபன் கொடுத்தாள். எப்போதும் இல்லாத வண்ணமாக அத்தையின் முகத்தில் எதோ புரியாத வண்ணமாக இருந்தது. எனக்கு அவங்க டிபன் பரிமாற்ற, அவங்க சேலை முந்தானை நன்றாக விலகி இருந்தது. அவங்க முலை பாலம் என் கண்முன்னே கிட்டத்தில் தெரிய என்னை அறியாமலியே என் சுண்ணி என் லுங்கியை தூக்கி நின்றது. நான் தட்டை வைத்து மறைத்தது கொண்டே சாப்பிட, என் எண்ணம் அலை பாய துவங்கியது. அத்தையை அந்த நொடியில் இருந்து காம பார்வையில் பார்க்க துவங்கினேன்.
அத்தையும் தன் சேலை முந்தானையை சரி செய்ய வில்லை. அப்படியே என் முன்னால் தரையில் உட்கார்ந்து அத்தையும் டிபனை சாப்பிட, அவங்க முலை பாலம் என் கண்களை உறுத்தி கொண்டே இருந்தது. வீட்டில் வேறு நாங்கள் இருவர் மட்டும் தான். எல்லோரும் சாயந்திரம் தான் வருவார்கள். ஓர் இரண்டு முறை அத்தை நான் அவங்களையே பார்த்து கொண்டு இருப்பதை கவனிக்க, நான் சுதாரித்து கொண்டு வேகமாக டிபனை ஒன்றும் பேசாமல் முடித்துவிட்டு, சமையல் கட்டில் இருந்து வெளியே வந்தேன். எனக்கு மூச்சு வேகமாக வந்து கொண்டு இருந்தது. நான் ஹாலில் உட்கார்ந்து என் அத்தையை ஓப்பதுபோல கனா கண்டு கொண்டு இருக்க, அத்தையும் சத்தம் கேட்டு திரும்பினேன்.
“குமார் காப்பி வேணுமா பால் வேணுமா” என்று அத்தை என்னை கேட்க, நான் இந்த சான்ஸை நன்றாக பயன்படுத்த வேண்டும் என்று எண்ணி, “நீங்க கொடுத்தா பால் குடிக்கிறேன் அத்தை” என்றேன். அத்தை சிரித்து கொண்டே உள்ளே சென்றாள். சிறிது நேரத்தில் ஒரு கிளாசில் பாலை கொண்டு வந்து என் அருகில் அமர்ந்து பாலை கொடுத்தாள். நான் அதை வாங்கி பருகினேன். அத்தை ஒன்றும் பேசாமல் இருக்க, “என்ன அத்தை டல்லா இருக்கீங்க, யாராவது ஏதாவது சொன்னாங்களா?” என்று கேட்டேன். “இல்லேடா குமார், என் ஒடம்பெல்லாம் இன்னாவோ செய்யதுடா, என்று பேரு மூச்சு விட்டாள். “ஏதாவது மருந்து வாங்கி வரவா?” என்று அக்கறையோடு கேட்டேன்.
“மருந்து எல்லாம் வாங்கி வர வேண்டாம், அத்தை உடம்பை கொஞ்சம் பிடிச்சி விட்ட சரியாயிடும். பிடிச்சி விடறியா?” என்றாள். அதுக்காகவே ஏங்கி கொண்டு இருந்தவன் நான். விடுவேனா சந்தர்ப்பத்தை. “சரி அத்தை, உள்ளே வந்து படுங்க” என்று எழுந்தேன். அத்தையும் எழுந்து பெட்ரூமுக்குள் சென்று கட்டிலில் படுத்து கொண்டாள். நான் அவங்க கால் பக்கத்தில் அமர்ந்து அத்தையின் காலை முதலில் பிடித்து விட ஆரம்பித்தேன். அத்தை கண்களை மூடி கொண்டாள். எனக்கு அவங்களை பார்க்க பாவமாக இருந்தது. எல்லா வேலைகளையும் தன்னே இழுத்து போட்டு கொண்டு செய்வதால் வரும் வினை என்று எண்ணிக்கொண்டே அமுக்கி கொண்டு இருந்தேன்.
அத்தையின் கால் பாதத்தை என் தொடையின் மேல் வைத்து அமுக்கி கொண்டே அவங்க கால் விரல்களில் சொடுக்கு எடுத்து விட்டேன். அத்தை முனகினாள். பின் அவங்க காலை என் தொடையில் இருந்து இறக்கி விட்டு, அவங்க சேலையை தயங்கி தயங்கி கொஞ்சம் தூக்கி விட்டு விட்டு அவங்க காலை பிடித்து விட்டேன். மெல்ல என் கைகள் மேலே ஏறி கொண்டு இருந்தன. ஒரு கட்டத்தில் அத்தை போதும் என்று சொல்லிவிடுவாளோ என்று பயந்து கொண்டே அமுக்கி கொடுத்தேன். இப்போ அவங்க முட்டி வரை வந்து விட்டேன். ஆனால் அவங்க சேலையை அதற்க்கு மேல் தூக்க எனக்கு பயமாகவும் தயக்கமாகவும் இருந்தது.
அத்தையும் தன் சேலை முந்தானையை சரி செய்ய வில்லை. அப்படியே என் முன்னால் தரையில் உட்கார்ந்து அத்தையும் டிபனை சாப்பிட, அவங்க முலை பாலம் என் கண்களை உறுத்தி கொண்டே இருந்தது. வீட்டில் வேறு நாங்கள் இருவர் மட்டும் தான். எல்லோரும் சாயந்திரம் தான் வருவார்கள். ஓர் இரண்டு முறை அத்தை நான் அவங்களையே பார்த்து கொண்டு இருப்பதை கவனிக்க, நான் சுதாரித்து கொண்டு வேகமாக டிபனை ஒன்றும் பேசாமல் முடித்துவிட்டு, சமையல் கட்டில் இருந்து வெளியே வந்தேன். எனக்கு மூச்சு வேகமாக வந்து கொண்டு இருந்தது. நான் ஹாலில் உட்கார்ந்து என் அத்தையை ஓப்பதுபோல கனா கண்டு கொண்டு இருக்க, அத்தையும் சத்தம் கேட்டு திரும்பினேன்.
“குமார் காப்பி வேணுமா பால் வேணுமா” என்று அத்தை என்னை கேட்க, நான் இந்த சான்ஸை நன்றாக பயன்படுத்த வேண்டும் என்று எண்ணி, “நீங்க கொடுத்தா பால் குடிக்கிறேன் அத்தை” என்றேன். அத்தை சிரித்து கொண்டே உள்ளே சென்றாள். சிறிது நேரத்தில் ஒரு கிளாசில் பாலை கொண்டு வந்து என் அருகில் அமர்ந்து பாலை கொடுத்தாள். நான் அதை வாங்கி பருகினேன். அத்தை ஒன்றும் பேசாமல் இருக்க, “என்ன அத்தை டல்லா இருக்கீங்க, யாராவது ஏதாவது சொன்னாங்களா?” என்று கேட்டேன். “இல்லேடா குமார், என் ஒடம்பெல்லாம் இன்னாவோ செய்யதுடா, என்று பேரு மூச்சு விட்டாள். “ஏதாவது மருந்து வாங்கி வரவா?” என்று அக்கறையோடு கேட்டேன்.
“மருந்து எல்லாம் வாங்கி வர வேண்டாம், அத்தை உடம்பை கொஞ்சம் பிடிச்சி விட்ட சரியாயிடும். பிடிச்சி விடறியா?” என்றாள். அதுக்காகவே ஏங்கி கொண்டு இருந்தவன் நான். விடுவேனா சந்தர்ப்பத்தை. “சரி அத்தை, உள்ளே வந்து படுங்க” என்று எழுந்தேன். அத்தையும் எழுந்து பெட்ரூமுக்குள் சென்று கட்டிலில் படுத்து கொண்டாள். நான் அவங்க கால் பக்கத்தில் அமர்ந்து அத்தையின் காலை முதலில் பிடித்து விட ஆரம்பித்தேன். அத்தை கண்களை மூடி கொண்டாள். எனக்கு அவங்களை பார்க்க பாவமாக இருந்தது. எல்லா வேலைகளையும் தன்னே இழுத்து போட்டு கொண்டு செய்வதால் வரும் வினை என்று எண்ணிக்கொண்டே அமுக்கி கொண்டு இருந்தேன்.
அத்தையின் கால் பாதத்தை என் தொடையின் மேல் வைத்து அமுக்கி கொண்டே அவங்க கால் விரல்களில் சொடுக்கு எடுத்து விட்டேன். அத்தை முனகினாள். பின் அவங்க காலை என் தொடையில் இருந்து இறக்கி விட்டு, அவங்க சேலையை தயங்கி தயங்கி கொஞ்சம் தூக்கி விட்டு விட்டு அவங்க காலை பிடித்து விட்டேன். மெல்ல என் கைகள் மேலே ஏறி கொண்டு இருந்தன. ஒரு கட்டத்தில் அத்தை போதும் என்று சொல்லிவிடுவாளோ என்று பயந்து கொண்டே அமுக்கி கொடுத்தேன். இப்போ அவங்க முட்டி வரை வந்து விட்டேன். ஆனால் அவங்க சேலையை அதற்க்கு மேல் தூக்க எனக்கு பயமாகவும் தயக்கமாகவும் இருந்தது.
No comments:
Post a Comment